Alışkanlıklardır bizi biz yapan. Belki vazgeçmek gerekir bazılarından, yeniye yer açmak için ama vazgeçemeyeceklerimiz vardır, yeniyi anlamlı kılmak için. Yeni, vazgeçmekse tüm değerlerimizden, unutmaksa onları; ileriye mi götürür insanı, yoksa umduğumuzdan çok daha geriye mi?

Yeni ve eski her zaman birbirine zıt kavramlar gibi düşünülür. Halbuki bulunduğumuz evrende her şey zıttı ile var olur. Siyahın varlığı beyaz var olduğu içindir.

Bilinç hiçbir zaman tek taraflı veya tek yönlü değildir. Yani bizler eski veya yeni değiliz. Kendimizi bir başkasının üzerine inşa ederiz ve başkasını var ederiz.

Ne dersek diyelim tarih ileri akıyor, zaman bir kum misali giderek ufalıyor ancak baki olan tek şey halkın mevzisi yeniden örgütleniyor.